Over the last three decades, technological advancement has allowed archeologists to answer longstanding questions and refute misconceptions about missing details of Egypt’s history. From the remains of ancient rulers to Napoleon’s flagship, et takes you through some of archeology’s most significant discoveries in the last 30 years.
Tombs of the Pyramid Builders
For years it has been assumed that sites exist that could shed light on the lives of the Giza pyramid builders. Now that assumption is backed up by proof.
Since 1990, an Egyptian archeological team headed by Dr. Zahi Hawass has been excavating the remains of the town where the permanent workforce of pyramid artisans and their supervisors lived, In addition, the team also excavated a section where temporary workmen were housed and fed, and a vast cemetery in which all of the pyramid builders were buried.
The cemetery is divided into two sections — an upper section for the artistic overseers, including the overseers of the sculptors, and a lower section for the actual workers. At the time of the pyramid construction, 20 percent of Egyptians were royalty. The tombs yield important information about how the other 80 percent lived.
“The construction of the pyramids was a national project,” says Hawass. “The massive monument symbolized the might and power of the royal house, and many of the large families in Upper Egypt and the Delta contributed to its construction. This was either done by sending money or food.”
[Associated Press Though relatively new in Egypt, underwater archeology is catching up with land-based exploration.]
Associated Press
Though relatively new in Egypt, underwater archeology is catching up with land-based exploration.
New evidence in the tombs put much speculation about the pyramids’ construction to rest. Unlike the 100,000 workers the Greek historian Herodotus estimated to have built the pyramids, the new evidence points to a figure closer to 10,000. Aside from providing proof of their actual numbers, the tombs also confirm their true identities.
“One of the biggest falsehoods about the Great Pyramid of Khufu is that it was built by slaves,” says Hawass. “The discovery of the tombs of the pyramid builders on the Giza Plateau has finally and conclusively put this theory to rest. We now know with certainty that the Pyramids were built by Egyptian men and women — not slaves!”
Had the workers been slaves, he says, they would never have been buried beside the pyramids with tombs prepared for the afterlife.
A Golden Opportunity
Dating back to Roman times, the Valley of the Golden Mummies was discovered by pure chance. In 1996, on the road to Farafra, the donkey of an antiquities guard tripped on the edge of what turned out to be a hidden tomb. The tomb held the mummies of men, women and children, many of which were covered in gold.
The site is of particular significance for the information it provides about the religious and social customs of the Greco-Roman era. Though many of the funerary traditions of the Pharaonic period were still in use until the second century AD, mummification methods used for the Bahariyya bodies were different than those used on New Kingdom-era mummies. Reeds were placed to the right and left of the body, then wrapped with linen and covered with resin. This made the mummies more stable and ultimately better preserved than their New Kingdom-era counterparts.
Hawass and his team brought an x-ray machine to the site and were able to find evidence of how the people buried in the tomb died; they were even able to detect signs of diseases such as cancer.
The Clue of the Queen’s Molar
Archeological technology took another step forward with the search for Queen Hatshepsut.
“[The Discovery Channel] built for us the only DNA lab in the world that is dedicated exclusively to mummies,” says Hawass. “DNA has never before been shown to be reliable for mummies, since it is hard to get a long enough sequence to learn anything useful, and it is very hard to be sure that the sample has not been contaminated. When you take a mummy and put it in another lab that is used for other things, you can have a 40 percent rate of error in the results due to contamination.”
Conducting DNA tests and CT scans on a portable machine donated by National Geographic, the mummy of Queen Hatshepsut, one of the notable exceptions in the overwhelmingly male list of pharoahs, was conclusively identified, Hawass says.
The project examined unidentified New Kingdom mummies found in the Royal Mummy Caches. Hawass describes the site as a series of secret tombs in the Valley of the Kings where the high priests of Amun hid royal mummies from the Eighteenth, Nineteenth and Twentieth dynasties.
Identifying these mummies is difficult, according to Hawass. “We have to keep in mind that these mummies were moved at night, and we have to know that the bodies could be misplaced and misidentified. When they were being transferred, the mummy of one king could easily be placed in a coffin intended for another.”
In the search for Hatshepsut, two mummies were examined first: a small woman found inside an Eighteenth Dynasty coffin inscribed with the name of a royal nurse called In and an obese woman lying on the floor next to In’s coffin.
Originally discovered by Howard Carter in 1903, the tomb’s inscription named the small woman’s mummy as Sitre-In, Hatshepsut’s wet-nurse. The mummy of the obese woman has its left hand clenched across its chest — a sign of a royal mummy. The obese woman was assumed to be Hatshepsut, but there was no concrete proof.
CT scans were conducted on the two mummies and objects found in the tomb, including Hatshepsut’s canopic jars and a wooden box bearing her cartouches. The wooden box held the key to Hatshepsut’s identity.
“We know from other embalming caches that anything associated with a body or its mummification became ritually charged and had to be buried properly,” Hawass says. “Therefore, it seemed that during the mummification of Queen Hatshepsut, the embalmers put into the box anything that came loose from the body during the mummification process.” Aside from mummified viscera, there was a single tooth inside the box.
Dr. Galal El Beheri, a dentist from Cairo University, was brought in to study the CT scans of the mummies. The obese woman was missing a tooth, and an empty socket in her mouth was an exact match for the tooth in the box. When the results came in, Hawass was finally able to proclaim: “We therefore have scientific proof that this is the mummy of Queen Hatshepsut.”
According to an article by Dan Morrison for National Geographic News in June 2007, Hatshepsut and suffered from diabetes and died of bone cancer around the age of 50.
Identification of the mummies set new scientific standards for Egyptologists. The specialized DNA lab for mummies and the use of CT scans were groundbreaking in the world of archeology.
The Theban Mapping Project
Technology is not simply being used to unearth new treasures; it is being used to preserve old ones.
Packed with countless monuments and riches, Luxor was once the New Kingdom’s capital Thebes. Unfortunately, its notoriety has made it the target of treasure hunters throughout history. Now it is seeing traffic of a different sort, as millions of tourists visit every year to see what remains of the New Kingdom.
To prevent future degradation of the site, the Theban Mapping Project (TMP), led by Dr. Kent Weeks, has worked since 1978 to document archeological finds at the site, beginning with the Valley of the Kings.
As a first step in protecting the heritage of the site, a comprehensive database is being compiled using modern surveying techniques. Future plans include 3D computer models of the tombs. Due to heavy tourist traffic at the delicate site, the Supreme Council of Antiquities (SCA) demanded a management plan to preserve the Valley of the Kings in 2004. The World Monument Fund and the American Research Center in Egypt (ARCE), along with private donors, supported the initiative.
The management plan includes a comprehensive diagnosis of factors affecting the monuments on a daily basis. With such a massive task at hand, the project is still underway and remains critical to finding a balance between tourism, exploration and preservation in the area.
The Sons of Ramses II
While working on the mapping project, the team rediscovered the tomb of Ramses II’s sons, the largest tomb in the Valley of the Kings. James Burton, who visited the tomb in 1825, only managed to crawl through a few chambers and never discovered the full extent of the site. In subsequent years the tomb was essentially forgotten.
In 1989, events took an unexpected turn when the TMP team started excavating the tomb and found decorations on the walls. Among the decorations were the names of six of Ramses II’s sons.
A narrow channel was cut through debris that blocked chamber three of the tomb in 1995. Instead of leading to a small side chamber as expected, it led to a 60-meter-long corridor lined with side chambers. Objects including human and animal remains, jewelry and written documents were found at the site. Today the tomb remains closed to the public as cleaning and conservation work takes place.
Hidden Portraits
Sohag’s Church of Saints Bishai and Bigol is unique in Coptic history. Known as the Red Monastery, the site dates back to the early Byzantine period, and contains a number of beautiful architectural artworks.
ARCE headed the campaign to conserve and study the monastery under the direction of Dr. Elizabeth Bolman from Temple University. In 2007 the cleaning and conservation of niches and architecture in the southern apse revealed elaborate, colorful paintings. As work progresses, intriguing discoveries are being made, such as a bearded figure emerging from green foliage, reminiscent of the Green Man in Gothic sculpture. Others include peacocks and gazelles among plants and painted curtains.Many images remain a mystery, waiting to be uncovered from behind blackened surfaces.
With substantial support from the Coptic Church, the work continues to reveal more about the monastery, regarded as the heart of a monastic community in the fifth century AD.
Making Waves
Founded by Alexander the Great and once the nation’s cultural and political capital, Alexandria today is being rediscovered underwater. But underwater archeology has a less extensive history in Egypt than the land-based excavations. It was not until 1962 that Kamel Abu-Saadat, now considered a pioneer of underwater diving in Alexandria, convinced the navy to raise a colossal statue of Isis lying eight meters under the waves near the Qaitbey fortress. The project opened the door for other underwater excavations in Alexandria and an underwater archeology department was opened in 1996.
After Abu-Saadat’s work, underwater discoveries took off. Franck Goddio, a French underwater archeologist, and a team of Egyptian archeologists have recovered antiquities that included a statue of a high priest of Isis and another statue thought to be a sphinx representing Cleopatra’s father Ptolemy VII.
In the coastal town of Abu Qir, exciting recoveries were made when Jacques Dumas excavated L’Orient, the flagship of Napoleon’s fleet. Napoleon’s command ship lay 11 meters deep and yielded a treasure of gold coins from Egypt, Malta, Spain and Turkey, as well as artifacts that provided clues about the lives of its crew.
Three other ships, Le Guerrier, L’Artemise and La Serieuse, were also identified; objects recovered from them include iron cannons, small arms, and ammunition, ceramic plates, wine bottles and glass perfume flasks, along with gold, silver and bronze coins.
Underwater discoveries have gained increased importance for Alexandria. According to Dr. Ibrahim Darwish, director of the Alexandria National Museum and former director of the Underwater Archeology Department at the SCA, three earthquakes damaged the city in the second, fourth and twelfth centuries AD and many monuments fell into the sea.
“The Ptolemaic era remains a shady one in history, as we only have accounts from historians from the fourth, fifth and eighth centuries and no substantial material,” says Darwish. “Salvaging and rediscovering many of these sites is important for the study of that period.”
Advances in underwater archeology mean that much of the area’s Ptolemaic history may finally be recovered.
The Islamic Period
Dr. Bernard O’Kane, professor of Islamic art and architecture at the American University in Cairo, is navigating a landscape far different from the watery depths of the Mediterranean, but no less challenging. His project is to record every inscription on Cairo’s monuments, including prayers and Qur’anic inscriptions, not just dates and foundation stones.
“The project is designed to be a tool for historians and architects,” O’Kane explains. “It covers all Cairene monuments constructed before 1800, starting with the earliest Islamic monumental inscription.”
O’Kane’s team is photographing and translating every inscription. “This is a unique feature in the project because it was not done before,” says O’Kane. “Even though records were made by Max Van Berschem in the 1920s to record monumental inscriptions, [they did] not include translation.”
Because some monuments in the city have not stood the test of time, like the Musafir Khana palace that burned down in 1998, the project is invaluable for preserving monuments and providing a resource for future researchers.
The project’s fieldwork required an adventurous three-person team to scale imposing heights and deal with the awkward positions required to access some inscriptions. O’Kane explains, “One took the photos, another kept records and the third sketched a ground plan with arrows pointing to where photos of the inscription were taken.” The crew was recruited from students at AUC’s Islamic Art and Architecture Department, who received fellowships from the project. Some graduate students based their master’s theses on the project.
“Many collaborated in this project,” says O’Kane. “AUC and the American Research Center in Egypt covered many of the costs, especially because I got course release during the time I was working on the project. Also, there was a project director, Dr. Lubna Lufti and three students who received fellowships.”
The project has encountered problems trying to record monuments in military areas such as Moqqatam and Heliopolis; due to restoration efforts some monument inscriptions cannot be photographed. Nonetheless, publication is underway. The Center for Documentation of Cultural and Natural Heritage (Cultnat) is developing user-friendly software for the database so that it can be put on a DVD, slated for release later in the year, followed by a website that will provide updates on the project.
“The publication of this data is most likely going to be a collaboration between ARCE, AUC and Cultnat,” says O’Kane. “It will have worldwide distribution through AUC and will be most beneficial to Islamic art historians, epigraphers and calligraphers, as well as linguists.” et
Během posledních tří desetiletí, technologický pokrok umožnil archeologové odpovědět na dlouhodobé otázky a vyvrátit mylné představy o chybějící údaje o historii Egypta. Od pozůstatky dávných vládců vlajkové lodi Napoleona, et vás prostřednictvím některé z archeologie nejvýznamnější objevy v posledních 30 letech.
Hroby stavitelé pyramidy Po léta to bylo předpokládal, že existují stránky, které by mohly vrhnout světlo na život stavitelů pyramid Gíze. Nyní tento předpoklad se opírá o důkaz.
Od roku 1990 egyptský archeologický tým pod vedením Dr. Zahi Hawass bylo hloubení zbytky města, kde stálá pracovní síla pyramidy řemeslníků a jejich nadřízené žil, kromě toho tým také vyhloubil sekce, kde byly dočasné dělníky držena a krmena, a obrovský hřbitov, v němž všechny ze stavitelů pyramid bylo pohřbeno.
Hřbitov je rozdělen na dvě části - horní část pro umělecké dozorců, včetně dozorců sochařů, a dolní části pro vlastní zaměstnance. V době stavby pyramidy, 20 procent Egypťanů poplatku. Hroby poskytne důležité informace o dalších 80 procent žil.
"Stavba pyramid byl národní projekt," říká Hawass. "Masivní památník symbolizovaly moc a moc královského domu, a mnoho z početné rodiny v Horním Egyptě a Delta přispěly k jeho konstrukci. To se děje buď tím, že pošle peníze nebo jídlo. " [Associated Press Ačkoli relativně nový v Egyptě, podvodní archeologii dohání země-založené průzkum.] Associated Press Ačkoli relativně nový v Egyptě, podvodní archeologii dohání země-založené průzkum.
Nové důkazy v hrobech dát hodně spekulací o stavbě pyramid 'k odpočinku. Na rozdíl od 100.000 pracovníků řecký historik Herodotus Odhaduje se, že postavil pyramidy, nové důkazy ukazující na číslo blíže k 10,000. Kromě poskytnutí důkazu o jejich skutečném počtu, hroby také potvrdit svou pravou identitu.
"Jeden z největších lži o velké pyramidy Chufu je to, že byl postaven otroky," říká Hawass. "Objev náhrobky stavitelů pyramid v Gíze Plateau konečně přesvědčivě a dal této teorie k odpočinku. Dnes už víme s jistotou, že pyramidy byly postaveny egyptské muže a ženy - ne otroky! "
Kdyby zaměstnanci byli otroci, jak říká, by se nikdy nebyl pohřben vedle pyramid s hrobkami připravené pro posmrtný život. Golden Opportunity
Datuje až do dob Římanů byla Údolí zlatých mumií, objevil čirou náhodou. V roce 1996, na cestě do Farafra, stráž osel ze starožitnostmi zakopl na hraně toho, co se ukázalo být skryté hrobce. Hrobka se konalo mumie mužů, žen a dětí, z nichž mnohé byly pokryty zlatem.
Místo má zvláštní význam pro poskytované informace o náboženské a společenské zvyklosti řecko-římské éry. Ačkoli mnoho z pohřební tradice období Pharaonic byly ještě v použití až do druhého století našeho letopočtu, mumifikace metody používané pro subjekty Bahariyya byly jiné než ty, používané na Nové říše-éra mumie. Rákos byly umístěny na pravé a levé části těla, pak se zalomil s prádla a pokryté pryskyřicí. Tím se mumie více stabilní a nakonec lépe chráněn, než jejich nového království-éra protějšky.
Hawass a jeho týmu přinesl x-ray stroj k webu a byli schopni najít důkazy o tom, jak lidé pohřbeni v hrobě zemřeli, byli dokonce schopni zjistit příznaky onemocnění, jako je rakovina. Stopa z molárních královny
Archeologické technologie udělal další krok vpřed při hledání královny Hatšepsut.
"[Discovery Channel] postavené pro nás pouze DNA laboratoř na světě, který je zaměřen výhradně na mumie," říká Hawass. "DNA nikdy předtím bylo prokázáno, že jsou spolehlivé pro mumie, protože je těžké dostat se dostatečně dlouhé sekvence se dozvědět něco užitečného, a to je velmi těžké být jisti, že vzorek nebyl kontaminován. Když se máma a dal ho do jiné laboratoře, která se používá pro jiné věci, můžete mít 40 procent chybovost ve výsledcích v důsledku kontaminace. "
Provádění testů DNA a CT vyšetření na přenosném počítači věnoval National Geographic, mumii královny Hatšepsut, jedna z výjimek v převážně mužské seznam pharoahs, byl přesvědčivě identifikovat, říká Hawass.
Projekt zkoumal neidentifikované mumie z Nové říše nalezené v královské mumie cache. Hawass popisuje místo jako série tajné hrobky v Údolí králů, kde veleknězů Amun ukryl královských mumií z osmnáctého, devatenáctém a dvacátém dynastií.
Identifikaci těchto mumie je těžké, podle Hawass. "Musíme mít na paměti, že tato mumie byly přesunuty v noci, a musíme vědět, že orgány by mohly být nesprávné a rozpoznána. Když oni byli přeložení by mumii krále jednoho snadno umístit do rakve určené pro jiné. "
Při hledání Hatšepsut, dvě mumie nejprve přezkoumat: malá žena nalezen uvnitř rakve Osmnácté dynastie napsaný s názvem královské sestry s názvem V a obézní ženu ležící na podlaze vedle je v rakvi.
Původně objevil Howard Carter v roce 1903, hrobky nápis s názvem Malá žena mumie jako Sitre-In, Hatšepsut mokrý-zdravotní sestra. Mumie obézní žena má svou levou ruku sevřenou v jeho hrudi - znamení královské mumie. Obézní žena byla Předpokládá se, že Hatšepsut, ale tam byl žádný konkrétní důkaz.
CT skeny byly provedeny na dvou mumií a předměty nalezené v hrobce, včetně canopic sklenic Hatšepsut a dřevěné krabici s ní kartuše. Dřevěná krabice drží klíč k identitě Hatšepsut.
"Víme z jiných balzamování vyrovnávací paměti, že cokoli spojené s orgánem nebo jeho mumifikace se stal rituálně obviněn a musel být pohřben správně," říká Hawass. "Proto se zdálo, že během mumifikace královny Hatšepsut, balzamovači do pole nic, přišel volný od těla při mumifikaci procesu." Až na mumifikované vnitřnosti, tam byl jeden zub uvnitř krabice.
Dr. Galal El Beheri, zubař z Káhirské univerzity, byl přinesen do studia CT vyšetření s mumií. Obézní žena byla chybějící zub, a prázdné zásuvky v ústech byl přesný za zub v krabici. Když přišli výsledky, Hawass se konečně mohl prohlásit: "Musíme proto vědecký důkaz, že se jedná o mumii královny Hatšepsut."
Podle článku by Dan Morrison pro National Geographic News v červnu 2007, Hatšepsut a trpěl cukrovkou a umřel na rakovinu kostí ve věku kolem 50 let.
Identifikace mumií stanovit nové vědecké standardy pro egyptology. Specializované laboratoře pro DNA mumií a používání CT vyšetření bylo průlomové ve světě archeologie. Thébské Mapping projektu
Technologie není jednoduše se používá, jak odkrýt nové poklady, že se používá pro zachování starých.
Balíčky s bezpočtem památek a bohatství, Luxor byl jednou Nové říše hlavního města Théby. Bohužel, jeho proslulost dala za cíl hledači pokladů v celé historii. Nyní je vidět provozu odlišného typu, jako miliony turistů navštěvují každý rok, abychom viděli, co zbylo z Nové říše.
Aby se zabránilo budoucí degradaci lokality, thébské Mapping projekt (TMP), vedený Dr. Kent týdny, pracoval od roku 1978 dokumentovat archeologické nálezy v místě, počínaje Údolí králů.
Jako první krok při ochraně kulturního dědictví v místě, komplexní databáze je sestaven za použití moderní techniky průzkumu. Budoucí plány zahrnují 3D počítačové modely z hrobů. Vzhledem k těžké cestovního ruchu na choulostivé místo, Nejvyšší rady pro památky Egypta (SCA) požadoval plán řízení pro zachování Údolí králů v roce 2004. World Monument fond a americké výzkumné centrum v Egyptě (ARCE), společně se soukromými dárci, podporuje iniciativu.
Plán zahrnuje komplexní diagnostiku faktorů ovlivňujících památky na denní bázi. S takovou masivní úkol, projekt je stále v plném proudu a je i nadále rozhodující pro nalezení rovnováhy mezi cestovního ruchu, průzkum a uchovávání v této oblasti. Sons of Ramses II
Při práci na projektu mapování, tým nově objevený hrobky synů Ramesse II, největší hrobky v Údolí králů. James Burton, který navštívil hrobky v roce 1825, se podařilo prolézt několik komor a nikdy se objevil v plném rozsahu webu. V následujících letech byl hrob v podstatě zapomenuta.
V roce 1989, události nabraly nečekaný obrat, když tým TMP začalo hloubení hrobu a našel výzdoby na stěnách. Mezi dekorace jsou jména šesti synů Ramesse II.
Úzký kanál byl řez přes trosky, která blokovala komora tři hrobky v roce 1995. Místo toho, což vede k malé boční komory, jak se očekávalo, to vedlo k 60-metr-dlouhé chodby lemované boční komory. Předměty včetně lidí a zvířat zůstává, šperky a písemné dokumenty byly nalezeny na místě. Dnes hrobka zůstává uzavřena pro veřejnost jako jsou čištění a památkové péče se koná. Skryté Portréty
Sohag kostel svatého Bishai a Bigol je unikátní v koptské historii. Známý jako Červený kláštor, místa se datuje do začátku byzantské doby a obsahuje řadu krásných architektonických děl.
ARCE v čele kampaně za zachování a studovat kláštera pod vedením Dr. Elizabeth Bolman z Temple University. V roce 2007 čištění a konzervaci výklenky a architektury v jižní apsidě odhalila komplikované, barevné obrazy. S postupem práce, jsou fascinující objevy, jako např. u postava vousatého vznikající ze zeleného listí, připomínající Zelený muž v gotické plastiky. Jiní zahrnují pávy a gazely mezi rostlinami a malované obrazy curtains.Many zůstává záhadou, čekající na odkryté zpoza zčernalé povrchy.
Se značnou podporu od koptské církve, pokračují práce odhalit více o klášter, považován za srdce klášterní komunity v pátém století našeho letopočtu. Making Waves
Založil Alexandr Veliký a po národní kulturní a politický kapitál, je dnes Alexandria nově objevený pod vodou. Podmořské archeologie, ale má méně bohatou historii v Egyptě, než země-založené vykopávek. To nebylo až do roku 1962, že Kamel Abu-Saadat, nyní považován za průkopníka potápění v Alexandrii, přesvědčil námořnictvo zvýšit kolosální sochy Isis ležící osm metrů pod vlnami v blízkosti tvrze Qaitbey. Projekt otevřel dveře pro další podvodní vykopávky v Alexandrii a podvodní archeologii oddělení bylo otevřeno v roce 1996.
Po Abu-Saadat práce, podvodní objevy vyrazil. Franck Goddio, francouzský podmořský archeolog, a tým egyptských archeologů se uzdravíte starožitnosti, které zahrnovaly socha velekněz Isis a další sochu považován sfinga představuje Kleopatřin otec Ptolemaios VII.
V pobřežním městě Abu Qir, vzrušující výtěžky byly provedeny, když Jacques Dumas vytěžené L'Orient, vlajkové lodi flotily Napoleona. Napoleon velení lodi leží 11 metrů hluboká a dal poklad zlatých mincí z Egypta, Malta, Španělsko a Turecko, stejně jako předměty, které podle klíče o život své posádky.
Další tři lodě, Le Guerrier, L'Artemise a La Serieuse, zjistila také předměty, vrátit jim patří železo kanónů, ručních zbraní a střeliva, keramické talíře, víno lahví a skleněných baněk parfém, spolu se zlatem, stříbrné a bronzové mince .
Podvodní objevy získává stále větší význam pro Alexandrii. Podle Dr. Ibrahim Darwish, ředitel Alexandrie Národního muzea a bývalého ředitele podvodní archeologie oddělení SCA, tři zemětřesení poškozeno město v druhém, čtvrtém a dvanáctého století nl a množstvím památek spadl do moře.
"Éry Ptolemaiovců zůstává temný jedna v historii, protože máme jen účty z historiků z čtvrtém, pátém a osmém století a žádné podstatné materiálu," říká Darwish. "Zachránit a znovu objevovat mnohé z těchto míst je důležité pro studium tohoto období."
Pokroky v podvodní archeologii znamenalo, že největší část této plochy je Ptolemaic historie může nakonec být vrácena. Islámské období
Dr. Bernard O'Kane, profesor islámské umění a architekturu na Americké univerzitě v Káhiře, je navigace daleko krajina liší od vodnaté hlubin Středozemního moře, ale neméně náročné. Jeho projekt je zaznamenat každý nápis na památky v Káhiře, včetně modlitby a koránu nápisy, a to nejen data a základní kameny.
"Projekt je navržen tak, aby se nástroj pro historiky a architekty," vysvětluje O'Kane. "To se vztahuje na všechny Cairene památek postavených před rokem 1800, od nejstarších islámských monumentální nápis."
O'Kane tým je fotografování a překládat každý nápis. "Jedná se o unikátní funkci v projektu, protože nebyla provedena dříve," říká O'Kane. "I když záznamy byly provedeny Max Van Berschem v roce 1920 na rekordní monumentální nápisy, [oni] nezahrnují překladu."
Protože některé památky ve městě dosud obstály ve zkoušce času, jako je palác Musafir Khana, který vyhořel v roce 1998, projekt je neocenitelná pro zachování památek a poskytuje zdroje pro budoucí výzkumné pracovníky.
Projektu v terénu vyžaduje dobrodružnou tři-tým osoby k uložení rozsahu výšek a zabývat se nepřirozených polohách vyžadován při otevírání některých nápisů. O'Kane vysvětluje: "Jednou se fotilo, další vedou záznamy a třetí načrtla půdorys se šipkami, kde byly pořízeny fotografie a nápis". Posádce se rekrutují ze studentů na AUC islámského umění a architektury oddělení, kteří dostávali stipendia z projektu. Někteří postgraduální studenti na základě svých magisterských prací na projektu.
"Mnoho spolupracoval na tomto projektu," říká O'Kane. "AUC a American Research Center v Egyptě, které mnohé z těchto nákladů, především proto, že jsem během uvolnění v době, kdy jsem pracoval na projektu. Také tam byl ředitel projektu, Dr. Lubna Lufti a tři studenti, kteří dostávali stipendia. "
Projekt má nějaké problémy se snaží zaznamenat památek ve vojenských oblastech, jako je Moqqatam a Heliopolis, vzhledem k obnovení úsilí o některé památky nápisy nelze vyfotografovat. Nicméně, zveřejnění je v plném proudu. Centrum pro dokumentaci kulturního a přírodního dědictví (Cultnat) zpracovává user-přívětivý software pro databázi, aby mohl být uveden na DVD, premiéra je plánována na propuštění ještě v témže roce, následovaný webové stránky, která bude poskytovat aktuální informace o projektu .
"Zveřejnění těchto údajů je s největší pravděpodobností bude spolupráce mezi ARCE, AUC a Cultnat," říká O'Kane. "To bude mít celosvětovou distribuci prostřednictvím AUC a bude mít největší přínos pro islámské historiků umění, epigraphers a kaligrafy, stejně jako lingvisté." Et
In de afgelopen drie decennia heeft technologische vooruitgang toegestaan archeologen aan langdurige vragen te beantwoorden en te weerleggen misvattingen over details ontbreken van de geschiedenis van Egypte. Uit de resten van de oude heersers van het vlaggenschip van Napoleon, et voert u door enkele van de meest belangrijke ontdekkingen archeologie in de afgelopen 30 jaar.
Tombs of the Pyramid BuildersJarenlang werd aangenomen dat sites bestaan die kunnen licht werpen op het leven van de piramide van Gizeh bouwers. Nu veronderstelling wordt ondersteund door bewijs.
Sinds 1990 heeft een Egyptische archeologische team onder leiding van dr. Zahi Hawass is het opgraven van de resten van de stad waar de vaste personeel van de piramide ambachtslieden en hun begeleiders woonden, Bovendien heeft het team ook een gedeelte waar opgegraven tijdelijke arbeiders werden gehuisvest en gevoed, en een enorme begraafplaats waarin alle bouwers van de piramide werden begraven.
De begraafplaats is verdeeld in twee delen - een bovenste gedeelte voor de artistieke opzichters, met inbegrip van de opzichters van de beeldhouwers, en een lager gedeelte voor de eigenlijke werknemers. Op het moment van de piramide bouw, 20 procent van de Egyptenaren waren royalty. De graven opbrengst belangrijke informatie over hoe de andere 80 procent woonde.
"De bouw van de piramiden is een nationaal project", aldus Hawass. "De massale monument symboliseerde de macht en kracht van het koninklijk huis, en veel van de grote gezinnen in Opper-Egypte en de Delta bijgedragen aan de bouw ervan. Dit werd gedaan, hetzij door het versturen van geld of voedsel. "[Associated Press Hoewel relatief nieuw in Egypte, is onderwater archeologie inhaalslag bezig met grond-gebaseerde exploratie.]Associated PressHoewel relatief nieuw in Egypte, is onderwater archeologie inhaalslag bezig met grond op basis van exploratie.
Nieuw bewijsmateriaal in de graven leggen veel gespeculeerd over de bouw van de piramiden 'om te rusten. In tegenstelling tot de 100.000 werknemers van de Griekse historicus Herodotus naar schatting de piramides hebben gebouwd, het nieuwe bewijsmateriaal wijst op een cijfer dichter bij de 10.000. Naast het verstrekken van het bewijs van hun werkelijke getallen, de graven ook bevestigen hun ware identiteit.
"Een van de grootste onwaarheden over de Grote Piramide van Khufu is dat het werd gebouwd door slaven", aldus Hawass. "De ontdekking van de graven van de piramide bouwers op het plateau van Gizeh is definitief en overtuigend gebracht deze theorie om te rusten. We weten nu met zekerheid dat de piramiden werden gebouwd door Egyptische mannen en vrouwen - geen slaven! "
Had de werknemers zijn slaven, zegt hij, dan zouden ze nooit zijn begraven naast de piramides met graven voorbereid voor het hiernamaals.Een gouden kans
Dateert uit de Romeinse tijd was de Vallei van de Gouden Mummies ontdekt door puur toeval. In 1996, op de weg naar Farafra, bewaken de ezel van een oudheden struikelde over de rand van wat bleek een verborgen graf. Het graf hield de mummies van mannen, vrouwen en kinderen, waarvan vele waren bedekt in goud.
De site is van bijzonder belang voor de te verstrekken informatie over de religieuze en sociale gebruiken van de Grieks-Romeinse tijdperk. Hoewel veel van de funeraire tradities van de faraonische periode waren nog in gebruik tot de tweede eeuw na Christus, mummificatie methoden die worden gebruikt voor de Bahariyya lichamen waren anders dan die welke op de Nieuwe Rijk-tijdperk mummies. Reeds werden geplaatst naar rechts en links van het lichaam, dan omwikkeld met linnen en bedekt met hars. Dit maakte de mummies stabieler en uiteindelijk beter behouden dan hun Nieuwe Rijk-tijdperk tegenhangers.
Hawass en zijn team brachten een x-ray machine naar de site en in staat waren om het bewijs van te vinden hoe de mensen begraven in het graf overleden, ze waren zelfs in staat om symptomen van ziekten op te sporen, zoals kanker.De aanwijzing van de Queen's Molar
Archeologisch technologie deed nog een stap voorwaarts met het zoeken naar koningin Hatsjepsoet.
"[De Discovery Channel] gebouwd voor ons de enige DNA-lab in de wereld die uitsluitend is gewijd aan mummies", aldus Hawass. "DNA nooit eerder is aangetoond betrouwbaar te zijn voor de mummies, omdat het moeilijk is om een sequentie lang genoeg om iets nuttigs te leren te krijgen, en het is zeer moeilijk om er zeker van zijn dat de steekproef niet is verontreinigd. Wanneer u een mummie te nemen en zet het in een ander lab dat gebruikt wordt voor andere zaken, kunt u een 40 procent tarief van fouten in de resultaten als gevolg van besmetting. "
Het uitvoeren van DNA-tests en CT-scans op een draagbare machine geschonken door National Geographic, de mummie van koningin Hatsjepsoet, een van de opmerkelijke uitzonderingen in het overwegend mannelijke lijst van farao's, werd definitief vastgesteld, aldus Hawass.
Het project onderzocht ongeïdentificeerde Nieuwe Rijk mummies gevonden in de Koninklijke mama Caches. Hawass beschrijft de site als een reeks geheime graven in de Vallei der Koningen, waar de hogepriesters van Amon verborg koninklijke mummies uit de achttiende, negentiende en twintigste dynastie.
Het identificeren van deze mummies is moeilijk, aldus Hawass. "We moeten in gedachten houden dat deze mummies werden verplaatst 's nachts, en we moeten weten dat de organen kunnen worden misplaatst en ten onrechte aangemerkt. Toen ze werden overgedragen, zou de mummie van een koning gemakkelijk worden geplaatst in een kist die bestemd zijn voor een ander. "
In de zoektocht naar Hatsjepsoet werden twee mummies eerst onderzocht: een kleine vrouw gevonden in een kist Achttiende Dynastie inscriptie met de naam van een koninklijke verpleegster geroepen en een zwaarlijvige vrouw liggend op de vloer naast de kist In's.
Oorspronkelijk ontdekt door Howard Carter in 1903, inscriptie op het graf genaamd mummie de kleine vrouw als Sitre-In, Hatsjepsoet's nat-verpleegkundige. De mummie van de zwaarlijvige vrouw heeft haar linkerhand geklemd over haar borst - een teken van een koninklijke mummie. De zwaarlijvige vrouw werd aangenomen dat Hatsjepsoet, maar er was geen concreet bewijs.
CT-scans zijn uitgevoerd op de twee mummies en voorwerpen gevonden in het graf, met inbegrip van canopic potten Hatsjepsoet en een houten kist met haar cartouches. De houten doos hield de sleutel tot de identiteit van Hatsjepsoet's.
"We weten uit andere balsemen caches dat alles gekoppeld aan een lichaam of mummificatie werd ritueel in rekening gebracht en moest goed worden begraven", aldus Hawass. "Daarom leek het erop dat tijdens de mummificatie van koningin Hatsjepsoet, de balsemers zetten in de doos alles dat los kwam van het lichaam tijdens de mummificatie proces." Naast gemummificeerde ingewanden, was er een enkele tand in de doos.
Dr Galal Beheri El, een tandarts van Cairo University, kwam bij de studie CT scans van de mummies. De zwaarlijvige vrouw miste een tand, en een lege socket in haar mond was een exacte match voor de tand in het vak. Wanneer de resultaten kwam, was Hawass eindelijk in staat te verkondigen: "We hebben dus wetenschappelijk bewijs dat dit de mummie van koningin Hatsjepsoet."
Volgens een artikel van Dan Morrison voor National Geographic News in juni 2007, Hatsjepsoet en leed aan diabetes en overleed aan botkanker rond de leeftijd van 50.
Identificatie van de mummies reeks nieuwe wetenschappelijke normen voor Egyptologen. De gespecialiseerde DNA-lab voor mummies en het gebruik van CT-scans zijn baanbrekend in de wereld van de archeologie.De Thebaanse Mapping Project
Technologie is niet alleen worden gebruikt om nieuwe schatten opgraven, het wordt gebruikt om oude te behouden.
Verpakt met talloze monumenten en rijkdom, Luxor was ooit de hoofdstad van het Nieuwe Koninkrijk Thebe. Helaas heeft zijn bekendheid maakte het de doelstelling van schattenjagers doorheen de geschiedenis. Nu is het zien van het verkeer van een andere soort, als miljoenen toeristen bezoeken elk jaar om te zien wat er nog van het Nieuwe Koninkrijk.
Om te voorkomen dat toekomstige afbraak van de site, heeft de Thebaanse Mapping Project (TMP), geleid door dr. Kent Weeks, werkte sinds 1978 aan archeologische vondsten op de site, het document te beginnen met de Vallei der Koningen.
Als een eerste stap in de bescherming van het erfgoed van de site, een uitgebreide database wordt samengesteld met behulp van moderne landmeetkundige technieken. Toekomstige plannen omvatten 3D computer modellen van de graven. Vanwege zware toeristische verkeer op de fijne site, de Supreme Council of Antiquities (SCA) gevraagd om een plan voor het beheer van de Vallei der Koningen te behouden in 2004. De World Monument Fund en de American Research Center in Egypte (ARCE), samen met particuliere donateurs, ondersteunde het initiatief.
Het beheersplan bevat een uitgebreide diagnose van factoren die de monumenten op een dagelijkse basis. Met zo'n enorme taak bij de hand, is het project nog aan de gang en blijft van cruciaal belang voor het vinden van een evenwicht tussen toerisme, exploratie en behoud in het gebied.De zonen van Ramses II
Tijdens het werken aan de mapping-project, het team herontdekte het graf van de zonen van Ramses II, het grootste graf in de Vallei der Koningen. James Burton, die een bezoek aan de tombe in 1825, alleen weten te kruipen door een paar kamers en nooit de volle omvang van de site ontdekt. In de daaropvolgende jaren het graf wezen was vergeten.
In 1989 gebeurtenissen een onverwachte wending wanneer de PTB-team begonnen met graven het graf en vond decoraties op de muren. Onder de decoraties werden de namen van zes van de zonen van Ramses II.
Een smalle kanaal werd gesneden door puin dat geblokkeerd kamer drie van de tombe in 1995. In plaats van te leiden tot een kleine kamer zijkant zoals verwacht, leidde dit tot een 60-meter lange gang vol met kant kamers. Objecten met inbegrip van menselijke en dierlijke resten, sieraden en schriftelijke documenten werden gevonden op de site. Vandaag het graf gesloten blijft voor het publiek als schoonmaken en het behoud werk plaatsvindt.Verborgen Portretten
Suhaj kerk van de heiligen Bishai en Bigol is uniek in Koptische geschiedenis. Bekend als de Rode Klooster, de site dateert uit het begin van de Byzantijnse periode, en bevat een aantal prachtige architectonische kunstwerken.
ARCE hoofd van de campagne voor de instandhouding en studie het klooster onder leiding van Dr Elizabeth Bolman van Temple University. In 2007 is het reinigen en het behoud van niches en architectuur in de zuidelijke apsis bleek te werken, kleurrijke schilderijen. Naarmate het werk vordert, worden intrigerend ontdekkingen worden gedaan, zoals een bebaarde figuur die uit groene bladeren, doet denken aan de Groene Man in gotische beeldhouwkunst. Andere zijn pauwen en gazellen tussen planten en geschilderd curtains.Many beelden blijven een mysterie, klaar om te worden ontdekt van achter zwart oppervlakken.
Met aanzienlijke steun van de Koptische Kerk, het werk blijft onthullen meer over het klooster, beschouwd als het hart van een monastieke gemeenschap in de vijfde eeuw na Christus.Making Waves
Gesticht door Alexander de Grote en eenmaal culturele en politieke hoofdstad van het land, is vandaag de dag Alexandrië onder water herontdekt. Maar onderwater archeologie heeft een minder uitgebreide geschiedenis in Egypte dan het land op basis van opgravingen. Het was niet tot 1962 dat Kamel Abu-Saadat, nu beschouwd als een pionier van de onderwater duiken in Alexandrië, overtuigde de marine tot een kolossaal standbeeld van Isis lag acht meter onder de golven in de buurt van het fort Qaitbey verhogen. Het project opende de deur voor andere onderwater opgravingen in Alexandrië en een onderwater-archeologie afdeling werd geopend in 1996.
Na Abu-werk Saadat's, onderwater ontdekkingen nam. Franck Goddio, een Franse onderwater archeoloog, en een team van Egyptische archeologen hebben hersteld oudheden met daarin een beeld van een hogepriester van Isis en een ander beeld beschouwd als een sfinx die vader van Cleopatra Ptolemaeus VII.
In de kuststad van Abu Qir, waren spannende terugvorderingen gemaakt toen Jacques Dumas opgegraven L'Orient, het vlaggenschip van de vloot van Napoleon. Bevel van Napoleon schip lag 11 meter diep en leverde een schat van gouden munten uit Egypte, Malta, Spanje en Turkije, alsmede de artefacten die welke aanwijzingen over het leven van de bemanning.
Drie andere schepen, Le Guerrier, L'Artemise en La Serieuse, werden ook geïdentificeerd; voorwerpen hersteld van ze op te nemen ijzeren kanonnen, kleine wapens en munitie, keramische platen, wijn en glazen flessen parfum flesjes, samen met goud, zilver en bronzen munten .
Onderwater ontdekkingen hebben opgedaan toegenomen belang voor Alexandrië. Volgens dr. Ibrahim Darwish, directeur van het Nationaal Museum Alexandrië en voormalig directeur van de afdeling Archeologie Onderwater de SCA, drie aardbevingen beschadigd de stad in de tweede, vierde en twaalfde eeuw AD en vele monumenten viel in de zee.
"De Ptolemaeïsche tijdperk blijft een schaduwrijke een in de geschiedenis, zoals we alleen rekeningen van historici hebben uit de vierde, vijfde en achtste eeuw en geen aanzienlijke materiële," zegt Darwish. "Berging en herontdekking van vele van deze sites is belangrijk voor de studie van die periode."
Advances in onderwater archeologie betekenen dat veel van Ptolemaeïsche geschiedenis van het gebied definitief kan worden teruggevorderd.De Islamitische Periode
Dr Bernard O'Kane, hoogleraar Islamitische kunst en architectuur aan de Amerikaanse Universiteit in Caïro, is het navigeren een landschap ver afwijkt van de waterige diepten van de Middellandse Zee, maar niet minder uitdagend. Zijn project is om op te nemen om de inscriptie op monument Caïro, met inbegrip van gebeden en Koran inscripties, niet alleen data en stichting stenen.
"Het project is ontworpen als een hulpmiddel voor historici en architecten," O'Kane uit. "Het heeft betrekking op alle Cairene monumenten die gebouwd zijn vóór 1800, te beginnen met de vroegste islamitische monumentale inscriptie."
Team O'Kane is fotograferen en het vertalen van elke opschrift. "Dit is een unieke functie in het project, omdat het niet eerder gedaan", zegt O'Kane. "Ook al records werden gemaakt door Max van Berschem in de jaren 1920 voor het registreren monumentale inscripties, [zij hebben] niet met vertaling."
Omdat sommige monumenten in de stad zijn niet de tand van de tijd, zoals de Musafir Khana paleis dat afbrandde in 1998, is het project van onschatbare waarde voor het behoud van monumenten en leveren van een bron voor toekomstige onderzoekers.
Veldwerk van het project vereist een avontuurlijke team van drie personen op de schaal leggen hoogten en omgaan met de lastige posities nodig om een aantal inscripties toegang. O'Kane legt uit: "Men vond de foto's, een ander hield dossiers en de derde schetste een plattegrond met pijlen wijzen naar de plaats waar foto's van het opschrift werden genomen." De bemanning werd gerekruteerd uit studenten van de AUC's Islamic Art and Architecture Department, die ontvangen beurzen uit het project. Sommige afgestudeerde studenten op basis van stellingen hun meester over het project.
"Veel samengewerkt in dit project", zegt O'Kane. "AUC en de American Research Center in Egypte onder veel van de kosten, vooral omdat ik heb natuurlijk vrij in de tijd dat ik werkte aan het project. Ook was er een project-directeur, Dr Lubna Lufti en drie studenten die ontvangen beurzen. "
Het project heeft problemen ondervonden probeert monumenten in militaire gebieden zoals Moqqatam en Heliopolis registreren; te wijten aan restauratie inspanningen sommige monument inscripties kan niet worden gefotografeerd. Toch is de publicatie aan de gang. Het Centrum voor Documentatie van cultureel en natuurlijk erfgoed (Cultnat) is het ontwikkelen van gebruiksvriendelijke software voor de database, zodat deze kan worden gelegd op een DVD, gepland voor release later in het jaar, gevolgd door een website die updates te verstrekken over het project .
"De publicatie van deze gegevens het meest waarschijnlijk zal een samenwerking tussen Arce, AUC en Cultnat," zegt O'Kane. "Het zal wereldwijde distributie via de AUC en zal zeer voordelig zijn voor islamitische kunst historici, epigraphers en kalligrafen, evenals linguïsten." Et
No comments:
Post a Comment